MÄRCHEN VOM DAUMELANGE HANSL

Es was amol e Daumelange Hansl, er is net am Kopp un net am Arsch gewachs, drum hat sei Mutter ne so gere ghat wie e altes Roß sei Siele. Aamol sagt sei Mutter: "Hansl, jetz gehst zum Bauer diene", un de Hansl hat gfolicht un is gang. Sie ham Laab gschnitt, un weil'r klaan war, ham sie ne in e Büschl Laab mit ningebun. Oweds, wie die Kih vun dr Halt haam sin, ham sie des Büschl Laab in die Kripp neingworf. Wie die Hausfrau melke kumm is, hat'r Hansl immer aus dr Kripp geruf: "Stripp strapp stroll, is dr Sechter noch net voll?" No is'r so Staat aus dr Kripp rausgekrawwelt un is uf haam zu.

Na, wie sei Mutter ne gseh hat, war des e Freid, grad so, wie de Tippemoj, wann ehm de Karre rumfallt. Sie sagt: "Hansl, hol's Mehlsimbl un geh uf de Bode un bring Mehl aus dr Trugl!" Wie er ufm Bode war, is sei Mutter ehm gschwind no, hat de Trugldeckel zugschlaa, un fort war em Hansl sei Kopp. Sie hat de Kopp gekocht, un sei Schwester hat ihrem Vater, der wu ufm Feld garweit hat, es Esse nausgetraa. Dort newe war e dürre Baam, dort hat de Vater de Knoche hinglegt. Aus dem Knoche is e scheener Vogl wor, der is no ufm Uhrmacher sei Hausdach gfloo un hat gsung:


"Mei Motter hat mich totgschlaa,
mei Schwester hat mich nausgetraa,
mei Vater hat mich geß."


Dr Uhrmacher is naus schaue gang, wu e Vogl so scheen singt. Er sagt: "Sing noch mol dei Lied!" "Wann' mir a goldeni Uhr gibst!" Der hat ehm a Uhr gewe, no hat'r nochmol gsung: "Mei Motter hat mich totgschlaa..."

Vun dort is dr Vogl zu am Schuster ufs Hausdach gfloo un hat gsung:


"Mei Motter hat mich totgschlaa,
mei Schwester hat mich nausgetraa,
mei Vater hat mich geß."


Der Schuster is naus schaue, was for e Vogl do singt. Er sagt: "Sing nochmol dei Lied!" "Wann' mir a Paar Schuh gibst!" Der Schuster bringt ehm a Paar Schuh raus, un dr Vogl hat nochmol sei Lied gsung: "Mei Motter hat mich totgschlaa..."

No is er zu am Miller ufs Hausdach gfloo un hat gsung:


"Mei Motter hat mich totgschlaa,
mei Schwester hat mich nausgetraa,
mei Vater hat mich geß."


Dr Miller is naus schaue, was for a Vogl do so scheen singt. Er sagt: "Sing nochmol dei Lied!" "Wann" mir a Miehlstaan gibst!" Der bringt a Miehlstaan, no hat'r Vogl nochmol sei Lied gsung: "Mei Motter hat mich totgschlaa..."

No is er haamgfloo uf sei Vater sei Hausdach, dort hat'r gsung:


"Mei Motter hat mich totgschlaa,
mei Schwester hat mich nausgetraa,
mei Vater hat mich geß."


Sei Vater is nausgang schaue, was do for a Vogl so scheen singt. Dem Vater hat'r Vogl die goldeni Uhr nunergeworf. No hat'r nomol gsung; is sei Schwester schaue kumm, was for a Vogl so scheen singt, dere hat'r die Schuh nunergeworf. No is sei Motter naus schaue, was for a Vogl do so scheen singt, dere hat'r de Miehlstaan uf de Kopp geworf. Bei jedem, wu rauskumm is, hat'r sei Lied gsung, un wann's net wohr is, no is es geloo.

(Aufgezeichnet in Hopsenitz von Karolina Welz-Schlotter)

Quelle: Banater Volksgut, Erster Band, Märchen, Sagen und Schwänke, Herausgegeben von Walther Konschitzky und Hugo Hausl, Bukarest 1979, Seite 54