11. Die stolze Föhre.

Af-'n Moachföld, z'-nagst Moarek, schtehd an uarôlda Boam, dea, wal a so wundabrechdi g'wôchsa is, d’-schtolzi Fea'n hoaßt.

Vazaid'n hôd a guadi Fee d’rinad g’haus't und ma vazöld si von ia, daß-s amôl a laidlônji Zaid, Dô ain, Dô aus, und'r iara Fea’n ôls a schtoanôld's schiag’s Wai vawônd’ld, g’sessa is und bed’ld hod, um d'-G’miada von denan zu dafradsch’ln, dö vabai san gônja.

Gônz nôdiali hod Neambst in a so a G'schtôld d’-wundascheni Fee g’suachd.

Nuon, ôfd'n hôd ah z'-Moarek a raicha Baua g'wohnd, dear ôb'r an ôbschalicha Gaizhôls woa.

Dear is ôlli Moaring mit sai'n Deanstmensch’n, an’n bluadoama Woas'l, voa da Fea’n vabai gônja, um sain Föld z'-baua. - Midlaidi, wia schon 's-Deand’l woa, hôd ’s-as nöd kinna sayn lôssa, mid da vamoand'n oama Frau, dôdegli s’-koachi Fruaschtukbrod z’-dal’n.

Wia dös ôba da fülzichi Baua g'miakd hod, hôd a -'s Schtik’l Brod ôllawal kleana und kleana g'schnid’n, und wal -'s guadi Deand’l doh noh dald hôd, hôd ar ia z'-lezt goa koan’s mea geb'n. Ofd'n hod s'-Deand’l gwoand, wônn-'s vabai is gônja, wal-'s nigs mea midz’-dal'n g’hôbd hôd, und vüli Oawadslaid, dö hindaschi san nôchi gônja, hôn vülmôls d’schenast'n Beal'n af-'n We g'fund’n.

So san d'-Sôcha g'schtônda, ôls unsa Baua in-'s Nôbasdoarf zua-r-a Hochzad is aing’lôd'n woa'n. Vaschtehd si, daß a nôd undalôssa hôd z'- kemma, und wal-'s af ôndan Laidnan eanari Unkest'n is gônja, hôd ar a nöd’ vasoamd wôka z'-fressa und z'-sauffa, und hôd si eascht um a zwölfi in da Nôchd af-n Hoamwe g'môchd. Wia-r-ar ôba z-nagst da Fea'n is kemma, is-s eam ôfd’n schia fiakemma, ôls wonn a si vagônja hed; denn ông’schtôd 'n-Boam hôd ar an’n heali ülluminiad'n Bôllost g'seg’n, aus den a Kiadômusi aussa kôlld hôd und a Risch’ln und a Zisch’ln, wie von Dônzan.

Holla! hôd si da dusladi Baua denkd, d'-Fee gibd haind a Hausnud’l, ôfd’n muaß i ah dôbai sayn, und is hôld in-'n Bôllost aini gonja. Ai main! ôba wos siachd a? Ofd'n san dôda d'rinad just a Menimeni kloanwinzichi Zweachaln, um d’-Fee umma, bai-n-an’n Hach'lbuz g'sessa; und dö woa hôld glai so guad und hôd si ah nôd 1ông nedda 1ôßa, sundan hôd glai aifri sain Mundweak brauchd, und hoamli dazwischa von-'n Hach’lbuz ôllawal so vül in saini waid'n Dôschna aing'schtekd, daß-s' wia-d’ Müllsek g'schtônda san.

Ofd'n, ôls-s’-hôn gessa ghôbd, is d’-Fee mid'n Zweachaln in-'n Donzsol gônja; da Bau'r ôba hod si b’ualabd, denn a woa, so ônbokd, koan Fraind nöd von-'n Dônza, und is hôld glai hoam g'wôdschgad, um daß dö Saininja ’s-wegg’schtibizti B’schoadessa von da Feedôfl| noh ôlsa naibôchna kriag'n mechd’n.

Nuon, dôda hôd a glai sai'n Laid'ln dö Ma mid da Fee dazöld und -'n Hach’lbuz aus-'n Dôschnan zog'n; ôba, pfui Daiksl! dea hôd si dawal in laudda schtinkad'n Rospiffaling umg’schtôld'd g’hôbd, - und sö hôn a hôld dichdi auspfugazt.

Ofd’n hôd a voa Gôll schia z'lbôza wöll'n, und hôd-'n Unflod sain'n Deanstmendsch’n, mid a heanzad'n Red, in-'s Fiada g'woafa: "Ofd'n hôst-n', kônnst-'n mainadweg’n Moaring mid-'n Bed'lwai dal’n.

'S Deanstmendsch heangeg'n ist dômid in-'n Hof aussi gônja und hôd-'n wöll'n in-d' Mistgruab’n weafa; - ôha schau, schau! ôfd'n hôd-'s af amal in-'n Fiada klingöld und klangöld, und g’flimmad und g'flammad, - und wia’s-as afg'môchd hôd, - i da dausad! lig'n hôld a schwoari Meni niadnaichi Dôkôd'n d'rinad!

Aussa si voa Fraid'n, is-s, wal-'s just dôgd hôd, glai zua da Fea’n aussi g'loffa, um da guad'n Fee z'dônka, dö wia-'s sunnkloa woa, 'n-Schôz blos nuar ia hôd zuakemma lôßa wöll'n.

'S-easchti ôba, wös -'s duad dablikd hôd, woa hôld wieda ’s-schiachi Wai, und ’s-guadheazichi Deand’l hôd si nöd dawia’n kinna da vamoand’n Dama d’-Hölfdi von-'n Schôz z’schenka.

Ofd’n hôd si ôba d’-Fee, dö dös Ding g’riad hôd, in iara woah'n G'schtôld zoagd, hôd ia noh an’n greßan Raichdum g’schenkd, und hôd-'s iba dös noh so schen g'môchd, ôls wia-r-a Brinzesin, und ’s-is nöd a Viad'ljoar ông’schtônda, ôfd’n is a büldschena machdicha Fiascht kemma und hôd-'s zua saina Frau g'môchd.

Da gaizichi Baua heangeg'n hôd ôhg’haus’t, und is bôld d'raf g'schtoab’n voa laudda Naid iba-'s Glik von sain’n Deanstmendsch’n.

Franz Ziska, Österreichische Volksmärchen. Wien 1822, S. 38-42, Marchegg (Hach'lbuz = Schmaus, Speise);

Quelle: Sagen, Schwänke und andere Volkserzählungen aus dem Bezirk Gänserndorf. Hans Hörler, Heinrich Bolek, Gesammelt von der Lehrerschaft des Bezirkes Gänserndorf 1951. Neuauflage 1967.
Für SAGEN.at aufbereitet 2024 von Norbert Steinwendner, 4300 Sankt Valentin, Niederösterreich.